Karina Pjankowa - Prawa i powinności

Gość

Przeczytałam i muszę powiedzień, że omal nie utopiłam telefonu w wannie, bo czytałam na komórce, a spróbujcie zwijać się ze śmiechu i utrzymywać telefon nad wodą.... niewykonalne! Laughing

Władca jest świetny...humor przedni.
Książka jakby zupełnie z innej bajki aniżeli wszystko to, co ostatnio czytałam , ale przez to przyjemna. (Ile można żyć świaństwami, ja sie pytam? :wink:

)
Ze wstydem przyznaję, że ja prawie do końca nie wiedziałam, kim jest Władca! Po prostu delektowałam się każdą sytuacją i dialogiem, a nie kombinowałam o co chodzi...
Przebieranie za kobiety, pojmanie przez młode smoczki i pojawienie sie Jednorożca to moje ulubione fragmenty.

Ależ byłam zakoczona tym Jednorożcem! No, w tym kontekście pogaduszki z Ojcem nabierają zupełnie nowego znaczenia...

Super zabawa. Smile

Gość

To ja sie dołączę do pochwał i zachwalania.
Książka jest rewelacyjna, właśnie czytam ja kolejny raz w ramach odreagowania roku szkolnego. Na szczęście nie musze tego robić na konferencji, bo dyrekcja mogłaby się wnerwić Wink

kto to widział, żeby nauczyciele się chichrali w czasie podsumowania matur itp.

Safina

Dzięki Waszym pochwałom książkę zakupiłam już dwa tygodnie temu, ale aktualnie tak siedzę w Laurenston, że nie mam widoków na nic innego, więc jak tylko mi odparują soczewki po niektórych scenach, to się w końcu wezmę i przeczytam, a potem zrobię edit i się wypowiem zapewnie tak jak Wy w samych superlatywach. Very Happy

Gość

Tą ksiąąkę mam w swoich planach czytelniczych i z tego co tu czytam napewno się nie zawiadowę Smile

Jestem po lekturze innej książki tej autorki i myśle, że warto poznać też Prawa i powinność, bo jak dotychczas na K.Pjankowej nie zawiodłam się :wink:

Gość

Wiele osób pyta mnie o tłumaczenie kolejnych części. Więc kiedy natknęłam się na przetłumaczoną część drugą nie omieszkałam was o tym zawiadomić. Co spowodowało, że część trzecia jest niedokończona nie mam pojęcia, ale może by tak dać pałeru dziewczynie.

[link widoczny dla zalogowanych]*c5*9bci+Kl*c4*85tw+%28Los+Kr*c3*b3la*2c+Czyli+Kroniki+Dziwnego+Kr*c3*b3lestwa+2%29

kjajco

Hlukaszuk - to jest dalsza część część Prawa i powinności? Tzn ci sami bohaterowie i historia toczy się dalej czy tylko druga część o innych bohaterach?

maedleyn

kjajco - chodzi o serię Los króla Oksany Pankiejewej (http://lubimyczytac.pl/ksiazka/55155/przekraczajac-granice)

Gość

Napisałam o serii Los króla w wielu miejscach, żeby jak najwięcej osób się dowiedziało o tym tłumaczeniu. Swego czasu było wielkie zainteresowanie I tomem przetłumaczonej serii Pankiejewnej Oksana - Przekraczając granice. Potem ludzie wysyłali mi zapytania o tłumaczenie nieoficjalne. Nikt nic nie wiedział i nie słyszał. Przez zupełny przypadek dowiedziałam się niedawno, że jeden chomik przetłumaczył Ii tom. Zaczął III, ale na małe zainteresowanie przestał.

Jeśli chodzi o drugą część Praw i powinności to nie na II części do tej książki. Jest za to inna napisana w tym samym uniwersum z 2011r. - Nekromancja stosowana [link widoczny dla zalogowanych]

Na pierwszy rzut oka jest o czym innym. Jakaś Akademia, lekcja nekromancji, ale występują elfy, leśne demony, wampiry. Myślę, że świat jest ten sam, bo i księżniczka Miriel się plącze, i Las Przedświtu występuje, i dom Elfów Zachodu. Akcja pewnie dzieje się kilkanaście lat później i raczej można mówić o pierworodnych jakiegoś bohatera z Prawa i powinności, a może to są obce studenty. Przejrzałam tylko pobieżnie. Na rosyjskich stronach klikasz czytaj i sobie czytasz książkę całą nawet z ilustracjami.

A oto kto jest Bohaterem Nekromancji stosowanej: str. 160 Praw i powinności:

"Ostatnio widziałem go dwa tygodnie temu, jechał do Lasu Przedświtu na
uroczystość nadania imienia jego bratankowi.
– Bratankowi? – zdumiałem się szczerze. – Czyżby jego młodszy brat
w końcu się ożenił?!
– Tak, z córką księcia Nimlosse z domu panującego Elfów Zachodu. Jego
wybranka jest w połowie człowiekiem. Znasz ją?
Zaśmiałem się cicho.
–Wyrazy współczucia... Wystarczy przypomnieć sobie „łatwe” charaktery
Nimlosse i jego małżonki... Mieć taką teściową jak księżniczka Gira...
– Podobno życie rodzinne brata Mela jest całkiem udane... Ale nie
przyszedłem tu, żeby plotkować o wspólnych znajomych – dodał
niespodziewanie poważnie Rayhe."

To chyba ten bratanek jest bohaterem, syn księżniczki Miriel. Nie chce być następcą tronu chce zostać tylko nekromantą po linii pań z rodu. Jest poniekąd bublem, bo nie odziedziczył magii ciemnych elfów. Z tego powodu nawet chciano unieważnić małżeństwo. Dzięki domieszce krwi ludzkiej dojrzał szybciej niż elfy.

maedleyn

nie no, musi być III tom, bo II kończy się nietęgo ;D

Boże, ta seria ma tyle tomów, że trzeci i tak mnie nie urządza, bo nic się nie wyjaśni ;/

i tak wiem, to nie jest odpowiedni temat Wink

A przy Prawach i powinnościach miałam ubaw niesamowity. To chyba taki urok książek wschodnich pisarzy, że nie nudzą - przynajmniej mnie

Gość

Właśnie skończyłam czytać "Prawa i powinności" i jestem zachwycona. Nie wiem czemu wcześniej nie zabrałam się za tą pozycję. Dawno nie śmiałam się tak czytając książkę. Władca oczywiście jest genialną postacią z tymi jego wszystkimi wkrętami. Nie zorientowałam się, że jest czarnym smokiem:D Znając życie w przyszłości jeszcze nie raz sięgnę po tą książkę. A zabrałam się za nią po przeczytaniu waszych pozytywnych komentarzy, więc wielkie dzięki Smile

anna

Czytałam ta książkę już jakiś czas temu, ale teraz dopiero trafiłam na ten wątek. Wspaniała! Dawno nie wybuchała tak śmiechem nad książką . Cóż mogę dodać po wszystkich poprzednich wpisach. Wspaniała, czyta się cudownie i bawi przy tym świetnie . Przyłączam się po prostu, do zachwytów wcześniej zamieszczonych Smile

. Polecam wszystkim którzy jeszcze nie czytali!! Smile

Polecam również inną powieść tej autorki : "Z miłości do prawdy" ale... ostrzegam jest to całkiem odmienna powieść. Nie znajdzie się tam tego co jest w "Prawach i powinności", ale znajdziecie inne i zaskakujące wątki Smile

Ithunna

Przeczytałam nie dawno "Prawa i powinności" , wciąż gdzieś tam mając na uwadze, że "Z miłości do prawdy" mnie w sobie nie rozkochało. Jednak z każdą kolejną stroną "Praw ..." podobało mi się coraz bardziej. Ten humor, sama postać władcy i drużyny, oraz oczywiście jednorożec Very Happy

To co dla mnie odróżnia te dwie książki, to że w historii o nekromancie nie miałam poczucia, że widzę tylko wierzchni obrazek, że brakuję uzasadnienia, wszystko mi po prostu ze sobą współgrało.
I tym sposobem Prawa wylądowały u mnie w zakładce ulubione. A wszystko to dzięki Wam, bo przy takiej ilości entuzjastycznych opinii nie mogłam się powstrzymać od sprawdzenia tego. Z czystym sumieniem polecam, książka ta stanowi miłą odmianę od codziennych wąpierzy Very Happy

Stonka

Czytałam (żeby być szczerą - pochłonęłam! Very Happy

) i już nawet do niej wracałam! Świetna książka, pełna humoru, ciekawego i odmiennego spojrzenia na magię i zmiennokształtnych.
Polecam!!