Jo.E. Rach - Hybryda

szaga

Jo.E. Rach - Hybryda tom 1

"Seria „Hybryda” to rasowa powieść fantasy z fascynującym wątkiem miłosnym. Rozgrywa się przede wszystkim we współczesnej Europie i opowiada o enigmatycznej Rasie istot, nazywających siebie KUR-GALLI. To kalejdoskop historii, w których tajemniczość przeplata się z wielkimi uczuciami, prawdziwą przyjaźnią, braterstwem dusz, dobrem i mądrością. Nie brakuje w nich tragicznych wydarzeń, walki, niebezpieczeństw…oraz… wysmakowanego, gorącego seksu … " - opis ze strony lubimyczytać.pl

Jakiś czas temu nacięłam się na "twór grafomański" zwany "Hybrydą". Z opisu prezentowało się nieźle, stąd postanowiłam dać szansę polskiej autorce, bo pod pseudonimem Jo.E. Rach kryje się nasza rodaczka. Już na samym początku lektury miałam złe przeczucia, bo autorka - z sobie tylko wiadomego powodu - wszystkie imiona pisze drukowanymi literami. Po diabła? - tego najstarsi górale nie wiedzą. Zasiało to we mnie ziarno podejrzeń, ale nigdzie nie udało mi się znaleźć recenzji tegoż arcydzieła. Z trudem dobrnęłam do 50 strony, po czym przerwałam tą drogę przez mękę i zasiadłam przed laptopem, żeby ostrzec innych przed popełnieniem tego samego błędu. Napisałam potężny elaborat (na świeżo mając w pamięci te tortury), ale niestety pies widząc moje wzburzenie położył pysk na laptopie i udało mu się skasować całego posta. Nie chcę tu spoilerować, bo a nuż ktoś jednak zechce przeczytać to "coś" (które - o zgrozo Shocked

- jest trylogią). Dość rzec, że autorce udało się stworzyć tak koszmarnie wyidealizowaną bohaterkę, przy której Rambo i Chris Hemsworth (superciacho) to "cienkie Bolki". Już nie pamiętam imienia tejże panienki (widać mój mózg jakoś musiał sobie poradzić z traumą), ale generalnie wszystko w niej był "naj", co pozwoliło mi wysnuć przypuszczenie, iż pisarka musi mieć potężne kompleksy i niską samoocenę (tylko dlaczego próbuje dowartościować się katując niczego nieświadomych czytelników ?!). Oczywiście tłem dla tej Wonder Woman jest jej bezbarwna, nieśmiała i nudna przyjaciółka, która w każdym zdaniu pieje z zachwytu nad jej cudownością . Żeby czytelnik czasem nie zapomniał o tej wspaniałości, sama Wonder Woman w każdym zdaniu i myśli również sama się sobą zachwyca. Jakaś akcja się tam rozwija (może nawet spójna), ale - jak wspomniałam - 50 stron to była wszystko, do czego byłam w stanie się zmusić. Zerknęłam jeszcze na koniec tego czegoś (słowo "książka" to zbyt dużo powiedziane) i natrafiłam na scenę tego "wysmakowanego, gorącego seksu" z opisu na lubimyczytać. Gdybym była jakieś 35 lat młodsza, to być może te opisy podziałałyby na moją wyobraźnię. Tymczasem poczułam się wręcz zażenowana infantylnością tych scen. Nie wspomnę o żałosnym warsztacie pisarskim autorki - na poziomie dwunastolatki (choć nie wiem, czy dwunastolatek nie obrażam).
Krótko - trzymajcie się z daleka od tego badziewia. Ta pani popełniła jeszcze jedną serię, której recenzję gdzieś później czytałam i jest z nią ten sam problem - główna bohaterka z przerośniętym ego. W najlepszym wypadku twórczość pani Rach można określić mianem "niestrawna", w najgorszym ....... Nie napiszę, bo nasuwają mi się same wulgaryzmy.

Ewaedyta

Aj, próbowałam przez przypadek to przeczytać (czytając tylko opis) i po 10 stronach odpadłam... Nie polecam, szkoda czasu!!!

Shinedown

To już kolejna polska autorka, której bohaterka jest koszmarna. Zupełnie nie do polubienia. I jak coś takiego wychodzi na rynek?! Nawet w jakimiś podrzędnym wydawnictwie.