Ekranizacja Akademii Wampirów

Gość

Wieem.. Dimka bez koszulki to był koszmar XD właśnie dzięki całej grze aktorów, ciekawemu scenariuszowi i w ogóle, Dimka przestał mi przeszkadzać Very Happy

Tylko Lisa nadal mi przeszkadzała.. Sad

Chyba też skuszę się i jeszcze raz obejrzę film Razz

daria

Ja już widziałam 5 razy i chce jeszcze :-) uwielbiam sceny z Dymitrem i Rose B-)

Gość

Film oglądałam parokrotnie. Kiedy oglądałam po raz pierwszy, nie mogłam wyjść z podziwu. Bardzo mi się podobało wykonanie, gra aktorska, itd. Byłam niesamowicie szczęśliwa, że jedna z moich ulubionych serii została zekranizowana i miałam ochotę na więcej. Właśnie dlatego jakiś miesiąc później obejrzałam film po raz drugi, tak na trzeźwo - ochłonęłam po wstępnej ekscytacji faktem powstania filmu. Dopiero wtedy się trochę zawiodłam. Oczywiście, niektóre sceny (bardzo dużo było tych zabawnych) nadal budziły pozytywne odczucia, czasami wręcz euforyczne (przykładowo scena, kiedy Rose i Dymitr byli pod zaklęciem Razz

), ale nie mogłam przeżyć, że aktorom zabrakło nieco... z braku lepszego słowa "pazura". Aktorka, która grała Rose, chyba najbardziej przypadła mi do gustu, ale dziewczyna grająca Lissę była kiepska. Ni cholery, za przeproszeniem, nie pasowała mi na Lissę. Podobnie jak Christian.
W każdym razie fabuła w książce wydawała mi się bardziej dynamiczna, bo w filmie - gdyby oglądał go laik nieczytający wcześniej książek - czasami wiało nudą. Jakby się nad tym zastanowić, niektóre momenty mogłyby zostać kompletnie niezrozumiane, o ile właśnie wcześniej nie czytało się serii.

Nie zmienia to faktu, że film jest miłym dodatkiem do całości i szkoda, że ekipa nie znalazła funduszy na nakręcenie kolejnej książki. Ale słyszałam, że podobno ma powstać serial. Czas pokaże. Razz

Gość

Film bardzo mi się podobał. Ciekawe czy zrobią kontynuacje Smile

madzikk86

Gość

Miły film na wieczór chociaż rolę meską wyobrażałam sobie trochę inaczej. Wydaje mi się jednak iż jest tak zawsze jak najpierw czytasz książkę a potem oglądasz film. Kategoria zdecydowania\e - lekki i przyjemny film Smile

Shinedown

Przyznam się, że nawet nie brałam się za ten film. Siostra, która czytała Akademie chyba z dwa razy powiedziała, że po prostu nie warto, a ja z tą radą trzymam się z dala od tego filmu Very Happy

Gość

Ja mam taką manię że jak czytam książkę to nie oglądam filmu na jej podstawie , a jak film to znowu książki nie czytam Very Happy

Shinedown

Często zdarza się tak, że oglądam film. Dopiero później dowiaduje się, że jest książka. Strasznie denerwujące, bo nie mogę przeczytać książki Very Happy

Albo jak w przypadku Skazani na Shawshank, gdzie przeczytałam książkę, a później był film. Zarówno książką, jak i filmem byłam zachwycona.

myfascinatingbooks

szaga

Jestem wzrokowcem Wink

, ma dla mnie spore znaczenie na ile wygląd głównych bohaterów odbiega od mojego ogólnego wyobrażenia. Co z tego, że pisarka z radością zaakceptowała rosyjskiego aktora w roli Dimki, jeśli ani jego wzrost, budowa i - przede wszystkim - "paszcza" Wink

nie była satysfakcjonująca. Bardziej z wyglądu pasowałby mi Ben Barnes (ten grający księcia Kaspiana w Opowieściach z Narni) - jak dla mnie to byłoby 90% trafienie, tak sobie właśnie wyobrażam Dymitra.

Gość

Jestem zaskoczona, że są osoby którym się ten film podobał. Jak dla mnie to była jedna wielka pomyłka. Impertynenckie żarty które nikogo nie bawią, scenariusz czerpiący nie tylko z pierwszej części i oczywiście aktorzy bez kunsztu aktorskiego. Nie umieli wczuć się w swoje role. Dla mnie ta książka to swoisty "must have" na półce. Jednak film - powinno się o nim zapomnieć.

szaga

Ja już dawno zauważyłam, że w miarę podobają mi się ekranizacje książek , które znam słabo lub w ogóle. Nie mam wtedy wyobrażenia jak powinni prezentować się aktorzy, nie wyłapuję niepotrzebnego "zaczerpnięcia" z innych tomów itp. Oglądam z zaciekawieniem, razi mnie najwyżej drewniana gra aktorów. Tak było w przypadku "Igrzysk śmierci", "Niezgodnej" czy właśnie "Darów Anioła". Jeśli jakąś pozycję znam i oczyma wyobraźni widzę jak wg mnie powinien prezentować się dany bohater, to wtedy niestety zderzam się z brutalną rzeczywistością i z reguły ekranizacja nie spełnia moich oczekiwań. Nawet jeśli scenariusz filmu/serialu trzyma się dość ściśle fabuły książki i nie występują jakieś dziwne "wariacje na temat", to albo aktorzy są fatalni, albo ich gra woła o pomstę do nieba. Z jednej strony, jak czytam o wykupieniu praw do ekranizacji jakiejś mojej ulubionej książki, to się cieszę a z drugiej ogarnia mnie przerażenie na myśl o tym, jak bardzo to schrzanią .

Gość

Swoją przygodę z Akademią Wampirów zaczęłam od filmu i to on zachęcił mnie do przeczytania książki. Ale będąc całkowicie szczera musze przyznać, że żeby polubić ten film musiałam go obejrzeć parę razy a jeśli chodzi o książkę to całkowicie mnie ona rozczarowała. Nie była zupełnie zła ale czułam się jak bym czytała sam scenariusz. Dialogi bez opisów, i brak jakiegokolwiek stylu. Co jest naprawdę dziwne bo jak zaczęłam czytać Córkę Burzy to miałam wrażenie jakby ktoś inny napisał te dwie serie.

Zazwyczaj najpierw wolę przeczytać książkę ale tu wyboru zbytnio nie miałam. Podejrzewam, że być może gdybym zaczęła od książki i przeczytała ją parę lat wcześniej to być może bardziej przypadłaby mi do gustu.