Książkowe Niewypały

Nocny Anioł

Też nie ogarniam , a nie chcę obrażać społeczeństwa lecz to dobrze o nich nie świadczy.

natkapatka1

Nowy gniot: "Oczy wilka" - Alicji Sinickiej
Po tytule myślałam, że może będą wilkołaki w opisie fabuły była tajemnica....
Nie to nie jest żadne paranormal. Książka wydaje mi się strasznie infantylna, główna bohaterka jest bez korzeni i tak leci gdzie zawieje. Ostatecznie wielka tajemnica zostaje odkryta na końcu i... zupełnie mnie nie powaliła.
Są kolejne 2 części, no nie biorę się za nie.

Nie wiem jak tu ze spoilerami na forum, bo napisałabym coś więcej ale nie wiem czy mogę.

kejti

co do spojlerów, przeważnie piszemy SPOJLER, CZYTASZ NA WŁASNĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ <- na czerwono.

o proszę, a mnie się ta książka podobała Razz

dałam 7/10 chociaż czytałam to w 2017 roku to teraz nie wiem ale pamiętam jak się czułam czytając, mam dobre wspomnienia Smile

mój opis:
To moja pierwsza książka polskiej autorki i przyznam, że początek mnie bardzo zaintrygował, czułam że to takie realne bo dzieje się w Polsce, polskie imiona itd. Niestety z czasem okazało się, że główny bohater jest pół krwi, jeszcze na to przymknęłabym oko ale później wskoczyło coś mało realnego i jakoś popsuło mi to tą realność, aczkolwiek nie samą książkę, oj nie Wink

Podobała mi się ta cała tajemniczość, byłam ciekawa o co tu chodzi i aż się zdziwiłam na końcu, że się nie domyśliłam i chociaż książka była całkiem niezła, to siódmą gwiazdkę daje właśnie za tą końcówkę!

Artur, samiec alfa, czyli to co tygryski lubią najbardziej Smile

napisałabym coś więcej ale cokolwiek bym naskrobała to byłby zbyt wielki spojler. Lenka? Na początku ją lubiłam, nawet się z nią utożsamiłam, wyprowadzka i te sprawy ale z czasem stwierdziłam, a zwłaszcza przez końcówkę że to naprawdę słaba psychicznie osoba myśląca tylko o sobie. Ja rozumiem, że to co jej się stało mogło dać kopa, sama nie wiem jakbym się zachowała w takiej sytuacji ale żeby tak zareagować? Staram się też pamiętać, że miała wtedy 18lat. No nic, przestałam ją lubić i nawet byłam na nią zła na końcu Razz

Książka bardzo fajna, non stop próbowałam wynaleźć czas żeby troszkę poczytać, czyli warto Wink

Polecam i czekam na kolejne książki tej autorki, na pewno przeczytam!

Shinedown

natkapatka1

ZAWIERA SPOILERY - CZYTASZ NA WŁASNĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ
kejti -> Chyba w połowie książki już wiedziałam, że z amnezją jest coś nie tak i że musi mieć to jakieś powiązanie z wątkiem. No jak już było wytłumaczenie do czego służy ten drugi srebrny pocisk to już wiedziałam o co qmn. Dla mnie ta cała Historia taka strasznie naciągana. I mnie główna bohaterka też wkurzała.

Shinedown -> zgadzam się, jest chyba niewiele polskich książek które by mnie urzekły i nie były by takie... suche, bez polotu.

kejti

no widzisz, każdy ma inne odczucie, nie wszystkim musi się podobać Smile

ja byłam zadowolona i na pewno jeszcze coś tej pani przeczytam

Shinedown

"Until the Sun Falls from the Sky" - Kristen Ashley

O ludy jakie to było słabe i kiepskie. Czytam, czytam i czytam. Myślę sobie, no nieźle jestem pewnie już gdzieś w połowie, jak nie lepiej. Patrze a tu strona 66!! Na 300 ileś. Ciągnęła się niesamowicie. Wymęczyła mnie jakoś. A i tak jej nie przeczytałam do końca.

Świetnie się zaczynało. Jakby Ashley utrzymała poziom i nie tworzyła dziwnych zachowań bohaterki to dałabym rade do końca. I dlaczego jej postacie damskie zawsze są po 30, albo nawet i lepiej?! Dziwnie się mi czyta romans, gdzie kobieta ma 30 kilka lat, a zachowuje się jak (za przeproszeniem) jakiś nastoletni niedorozwój.
Nie przekonam się nigdy do jej stylu pisania.

Nie wiem też czy to kwestia tłumaczenia, ale pieszczotliwy zwrot ZWIERZACZKU mnie niemiłosiernie irytował! Jakby facet się tak do mnie zwrócił, to pożegnałabym go natychmiastowo.

kejti

w tej części pierwsza połowa to bym zabiła za to wszystko, dopiero od drugiej połowy jakby inna książka ale za skarby nie wrócę...

Shinedown

Generalnie bardzo słaba i momentami dziwna książka. Nie wiem dlaczego Ashley tak robi. Najgorzej, bo opis zapowiada książkę prawie 10/10 a tu się takie słabe dziwadło dostaje.

kejti

druga część lepsza Razz

Shinedown

Też próbowałam czytać. Ale też nie pykło. Sonia już lepsza niż Leah. Ale i tak nie dałam rady przeczytać całej.

kejti

Pamiętnik - Nicholas Sparks

Domyślam się że książka innym może podejść i ogólnie ten autor ale takie ja mam odczucie Wink

TREŚĆ ZAWIERA SPOJLERY

Nie ma co ukrywać, bałam się czytać bo wiem, że Sparks słynie z dramatów. Tutaj akurat zakończenie było według mnie słodko gorzkie i po przeczytaniu nie podobają mi się moje refleksje, aż musiałam sobie drinka zrobić Razz

Książka zawiera wszystko to czego nie lubię (smutek, łzy, listy, opowiadanie historii - skakanie do przeszłości, bohaterka ma kogoś innego) ale jestem na takim etapie że z chęcią próbuje wszystkiego, chociaż nadal szkoda mi życia na łzy ale raz na jakiś czas nie zaszkodzi. Pierwsze 70% wielka nuda (opisy każdej czynności, takie zapchaj dziury aby książka była dłuższa i ciągle "a pamiętasz to i tamto") czułam jakby napisała to nastolatka, dopiero jak wszystko wróciło do czasu teraźniejszego, zaczęłam czytać z zaciekawieniem, jak i oczywiście z łzami, aż miałam mokrą koszulkę od wycierania.

Co do moich refleksji, tak jak my wszyscy, bardzo boje się starości, to tutaj było tak opisane... ten koszmarny Alzheimer, problemy które przychodzą z wiekiem i ta piękna miłość między nimi (w którą w takiej formie nie wierzę) i właśnie to mnie przeraża, mieć kogoś kogo się kocha i zmagać się z takim codziennym bólem, zarazem nie wiem co już lepsze... przeżyć piękną miłość i zdawać sobie sprawę co może się stać czy żyć w nieświadomości i być samym? Nie poznajemy zbytnio ich całego życia, urywa się w pewnym momencie, może też dlatego mam takie myśli, a nie inne bo wątpię że ktokolwiek mądry by żałował tych wszystkim pięknych lat, tylko dlatego że może dopaść drugą połówkę choroba i przez lata może zadać trochę bólu.
Podobało mi się to jak opisywał wszystko będąc już w takim wieku, te listy które wycisnęły ze mnie łzy... jednak nie przepadam za ludźmi którzy lubują w poezji, gdy ona w jakimś stopniu kieruje ich życiem. Nawet Noah wspomniał coś o tym, że dusza poety jest zarazem czymś pięknym jak i czymś smutnym, aczkolwiek nie mogę znaleźć tego kawałka. Nie polubiłam bohaterów za czasów młodości, ale za to mam ogromną sympatię do Noaha w starczym wieku.

Nie ocenie wysoko bo jednak dla mnie to była słaba pozycja, pomijając końcówkę. Jeśli Sparks piszę podobnie wszystkie swoje dzieła, to raczej mi z nim nie po drodze. Jest jeden plus - chciałam coś tego pana przeczytać, często mi śmiga i w końcu wiem z czym to się je Wink

Ocena 2+/5

kejti

Piękne zapomnienie - Jamie McGuire

Co to było! rollercoaster i patologia... tam było tego wszystkiego tyle nas** że szok, no inaczej nie da się tego opisać. To się nawet momentami kupy nie trzymało. Jedyny plus tego, to ta zagadka z TJ, nie domyśliłam się za nic, już na końcu myślałam że zostanę bez odpowiedzi. Język i styl mi się nie podobał. Te ich kłótnie, jej rodzinka z piekła rodem...

Na prawdę sądziłam, że to będzie coś dobrego a tu taki klops! Dobrze że szybko się to czytało... ja tej pani raczej podziękuje

Nocny Anioł

Ciesze się że tym razem spasowałam, cos miałam czuja że to nie dla mnie

Shinedown

"Piękne zapomnienie" kiedyś się zastanawiałam, czy nie przeczytać. Ale dobrze jednak, że tego nie zrobiłam. NIENAWIDZĘ patologi w romansach.